Dolomieten huttentocht

14 september 2015 - Gais, Italië

Gisteren (zondag) was er geen wifi beschikbaar, dus kon ik geen verslagje maken van de eerste dag. Deze begon om kwart over 7, douchen, ontbijten en klaarmaken voor de eerste etappe door de Dolomieten. Bij de eerste klim wordt het onderscheid gemaakt in de groepen, en wij waren ingedeeld met 5 man + de gids Pieter Jan. Leuk groepje, Christiaan, Mark, twee jonge honden Jacob en Henk (uit Grunnen) en ik. Vanaf het hotel begonnen we eerst met een afdaling naar Brixen, paar leuke technische afdalingkjes, door Brixen gefietst, erg mooi stadje, en vervolgens door het dal naar de klim van de dag. Het totaal aantal km deze dag was 46, met zo'n 1900 hoogtemeters. Tot het middageten was het redelijk te doen qua klimmetjes, maar na het eten (op 24 km) was het alleen maar klimmen tot onze eindbestemming van deze dag. Dus ruim 20 km klimmen en eindigend op bijna 2000 mtr hoogte. De klim was redelijk te doen, enkele steile stukken erin van 10-15 %, en kleinere stukken van meer dan 15 %. De gemiddelde snelheid op deze dag lag onder de 10 km/uur, dus dan weet je wel dat het steil was. Hele stukken konden we niet harder dan 5 km/uur. Om ongeveer half 4 waren we bij de berghut aangekomen. Over 46 km door de bergen hebben dus bijna de hele dag gedaan, iets wat je in NL niet kan voorstellen, want dan ben je met 1,5 uur wel weer thuis. Hier dus niet! Om even bij te komen lekker op bed gaan liggen, tot het avondeten om half 7. Daarna de briefing door de reisleider van Vasasport, Hierin wordt teruggekeken op de afgelopen dag, en vooruit geblikt naar wat ons te wachten staat de volgende dag. Ook worden de foto's die gemaakt zijn op het scherm vertoond. Altijd leuk. Iedereen was behoorlijk moe van de eerste dag, dus om 10 uur ging iedereen zo'n beetje te ruste. Het weerbericht voor maandag beloofde niet veel goeds, want er zou 's morgens harde regen zijn, en 's middags iets minder regen. Niet een weerbericht om vrolijk in te slapen. Gelukkig was de weerman niet goed op de hoogte van wat het uiteindelijk zou zijn, want vanmorgen was het wel bewolkt en fris, maar het was wel droog. Vanwege de kou (we zaten tenslotte op 2000 mtr hoogte) toch maar het regenjasje en de rainlegs aangetrokken. En daar gingen we weer. Eerste stuk bleven we behoorlijk op hoogte rond de 2000 / 2100 meter hoogte, daarna een behoorlijke afdaling met wederom wat technische gedeeltes. dat zijn niet mijn favoriete afdalingen, dus daar doe ik het zeer rustig aan, en als het niet gaat stap ik gewoon af. In de afdelingen liggen namelijk behoorlijk wat losse stenen en wat 'droppertjes', dus heel houden is het belangrijkst! De jonge honden Jacob en Henk gaan dan helemaal los. Vooral Jacob is een kunstenaar op de fiets wat afdalingen betreft, ongelooflijk. Daarna begonnen we aan de steilste klim van de dag, hoe lang die was weet ik niet, voor m'n gevoel kilometers, maar dat zal wel mee (of tegen-)vallen, net hoe je het bekijkt. In ieder geval liep het stijgingspercentage op naar 30 % (!) en de snelheid liep terug naar 4 km / uur, dus bijna omvallen, maar goed, ik kwam wel fietsend naar boven. Daarna kwam er een stuk van een smal paadje met heel veel boomwortels, dus daar moesten we lopend langs. Vanwege de regen die er 's nachts was gevallen, was het hier en daar spekglad, dus ff oppassen met waar je je voeten neerzette. Gelukkig was het weer prima, af en toe de zon, en af en toe een klein regenbuitje, maar de temperatuur was prima. De weerman zat er gelukkig dus volledig naast. Bij de lunch een lekker bord pasta besteld, om de middag weer door te komen. Dat ging prima, het klimmen ging me goed af, en de benen voelden goed aan. Natuurlijk is Christiaan niet bij te houden, maar die illusie had ik ook niet. Af en toe een stop om een reepje of een gelletje naar binnen te werken, en de rit ging door prachtige natuur heen met leuke klimmen en mooie afdalingen. De laatste klim naar de berghut liep heel geleidelijk op, dus dat was een prima slot van deze dag. Op het moment dat ik dit aan het opschrijven ben, kijk ik naar buiten naar een indrukwekkende bergwand. Wat een prachtige week is dit tot nu toe (en dan hebben we nog maar 2 dagen gehad.....). Morgen weer een zware, maar wel mooie dag (ga ik maar vanuit).

Foto’s

2 Reacties

  1. Alfred:
    14 september 2015
    Hé mannen, mooie tocht zo te lezen. Zeg maar tegen Christiaan dat ie met HvH in mijn zoggie mag. We zijn ingeschreven. Je kan je ook nog inschrijven hoor, Marcel! HvH is nog niet vol.

    Veel plezier verder en hou het heel!!
    Gr. Alfred
  2. Wijnand van der meer:
    15 september 2015
    hoi marcel
    leuk verhaal om te lezen., geniet van de rest van de week en kom weer "heel"terug veel plezier